Kempsey Carolina |
Amber in het Koalaziekenhuis (verslag 2) |
|
dinsdag 17 januari Omdat ik me iets verslapen had, kwam ik vandaag een kwartiertje later binnen dan de gebruikelijke 8.00 uur. De meeste koala's waren dus al gevoerd waardoor mijn werk deze morgen voornamelijk bestond uit het aanharken van enkele yards en 't uitzoeken van verse bladeren. Wat ik helaas ook heb gemist is het binnenbrengen van een nieuwe patiente. Als ik het goed heb begrepen gaat het om een al wat ouder aangereden dier. In elk geval zit de koala nu in een van de i.c. verblijven waar ze de komende dagen nauwlettend in de gaten zal worden gehouden door de leidinggevende van het ziekenhuis, Cheyne. Voor de toeristen en bezoekers is er bij het hospital overigens elke middag om 15.00 uur een rondleiding waarbij een van de vrijwilligers (elke dag een ander) uitleg geeft over het werk wat we hier doen en 't een en ander vertelt over de koala's die hier nu zitten. Omdat het me interessant leek om zoiets een keertje mee te maken, ben ik vanmiddag met een van de rondleiders, Rex, meegelopen. Rex is ook al wat ouder (60+) en net als de meeste vrijwilligers hier gepensioneerd. Hij deed het erg leuk vond ik; speels, informatief en met de nodige Australische humor. Wie weet krijg ik ook nog wel een kans om een keer de walk-and-talk te verzorgen... woensdag 18 januari Vandaag was het vrij rustig. We werkten met een klein groepje waardoor we elkaar ook niet te veel voor de voeten liepen. Het kan namelijk best lastig zijn als je met zovelen bent want elke vrijwilliger (het zijn er meen ik zo'n dertig bij elkaar die om de beurt in wisseldiensten draaien) houdt er zo zijn/haar eigen manier van werken op na. Vertelt de een me dat ik iets zus moet doen, wijst de ander me erop dat het beter zo kan. Nogal verwarrend... Er zitten ook een paar oudere dames bij die ontzettend nauwkeurig te werk gaan en echt op het allerkleinste detail letten. In plaats van de grofweg aangeleverde eucalyptustakken zo in te korten dat ze netjes in de waterpotten passen, bewerken deze ladies het jonge groen dusdanig dat het wel lijkt alsof ze aan het bloemschikken zijn... Daarnaast heb je nog de poetserige types; vrouwen (wederom) die elke binnengelopen zandkorrel of moddervlek op de vloer direct met bleek en zeep te lijf gaan. Ach, ieder zijn ding.
donderdag 19 januari Had ik vanochtend heel stoer besloten mijn tochtje naar het hospital te voet af te leggen, begon het halverwege in eens heel hard te regenen. Ik kwam dus aan met een nat pak, maar no worries. Er waren bij de koala's uiteraard hele lelijke gele, plastic regencapes op voorraad dus ik kon zonder al te nat te worden de blinde koala Kempsy Carolina en joey Arncliff Yogi hun melkpapje voeren. Verder nog wat schoonmaakwerk gedaan en taart gegeten. De dames hier houden blijkbaar erg van bakken want 's ochtends na het koalawerk is er altijd wel iets lekkers te snoepen. Chocoladetaart, scones, jamcake, pizzarondjes etc. De jonge sugar glider (zie vorige bericht) komt overigens dagelijks met Cheyne in een soort washandje mee naar het hospital. Hij wordt dan op de rand van een kopje met een theelepeltje gevoerd wat er uiterst koddig uitziet. Ik heb er een kort filmpje van gemaakt met mn mobiele telefoon, maar kan dat vooralsnog niet op de site plaatsen. Komt hopelijk snel verandering in. Het heeft nog de hele dag geregend en ik had mazzel dat collega Lorna zo vriendelijk was mij per auto even bij het hostel af te zetten. |
