Wetenswaardigheden

LEEFOMGEVING Tegenwoordig komt de koala aan de oostkant van Australië voor, maar vóór de komst van de blanke man kwam hij in een veel ruimer gebied voor. Aan het eind van 1920 bijvoorbeeld, stierf de koala in Zuid Australië uit, maar is daar sindsdien weer opnieuw geïntroduceerd. Kempsey Brady in natuurlijk leefgebied Het vermogen van de koala om op een gezonde manier te kunnen overleven is bijna volledig afhankelijk van zijn leefomgeving. De eerste vereiste is de beschikbaarheid over een grote verscheidenheid van eucalyptusbomen, zodat de koala zijn dieet op veilige wijze kan afwisselen. De verschillende soorten bomen staan zelden bij elkaar dus de koala moet in staat zijn van boom tot boom te bewegen langs "eucalyptusgangen" om het voedsel te verkrijgen dat hij nodig heeft. Vanwege de territoriale geaardheid van het dier hebben deze gangen de bijkomstige functie de standplaatsen van de eucalyptus met elkaar te verbinden, zodat onvolwassen koalas zelf eenvoudig een nieuw thuis kunnen vinden wanneer ze de moeder verlaten. Hoewel koalas eigenlijk de voorkeur geven aan open woud waar zonlicht doorheen kan vallen, dienen ze te allen tijde direct toegang tot bomen te hebben. Koalas dalen af naar de grond om zich van boom tot boom te verplaatsen en alhoewel ze vrij snel kunnen hollen, kunnen ze makkelijk ten prooi vallen aan roofdieren, vooral aan honden. Koalas moeten zich kunnen verschuilen voor extreme weersomstandigheden. Deze bescherming is ruimschoots aanwezig in een natuurlijke, bosrijke omgeving. Koalas zijn uiterst gevoelig voor stress en paniek wanneer ze zich buiten hun natuurlijke leefomgeving bevinden. Hieruit vloeien problemen voort bij het verzekeren van het voortbestaan van hun soort. Onderzoek heeft aangetoond dat onnatuurlijke stress hun gevoeligheid voor ziekten verhoogd.

---

terug | home | verder ·> eetgewoonten